Frýdlant jest jednym z największych i najważniejszych zabytków w północnych Czechach. Łączy w sobie dwie cechy architektoniczne: średniowieczny zamek i renesansowy pałac. Zamek został zbudowany około połowy XIII wieku. W 1278 r. Majątek został przejęty przez Bibrštejnów, którzy znacząco przyczynili się do budowy potężnego pałacu zamkowego. W latach 1558–1620 Frýdlant należał do rodziny Redernów. Kontynuowali powiększanie posiadłości Frýdlant. Byli sprawnymi właścicielami i wojownikami, ale także budowniczymi i zwolennikami sztuki. Ich praca polega na budowie nowego renesansowego zamku i kaplicy.

W latach 1622–1634 zamek należał do Albrechta z Wallenstein. Kupił go za 150 000 złotych i stopniowo zbudował ogromną domenę ekonomiczną. Jego majątki przeżyły ogromny boom podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy dostarczyły mu armię. Frydlant nosił nazwę Terra felix – Szczęśliwa Ziemia.

Po zamordowaniu Albrechta w 1634 r. zyskali od cesarza Frýdlanta Gallasa, od 1759 r. Clam-Gallas, ważną arystokrację pracującą w służbie dyplomatycznej i wojskowej na dworze cesarskim. Pozostali tu do 1945 r., kiedy Frýdlant przeszedł do stanu.

Oryginalny wygląd gotyckiego zamku nie został zachowany do dziś. Dziś widzimy zamek jako masywny dwupiętrowy budynek wokół małego nieregularnego dziedzińca, zdominowany przez dużą cylindryczną wieżę, bergfrit. Zamek stopniowo się powiększał, aw XVI wieku przeszedł dwie renesansowe modyfikacje. Kaplica i renesansowy pałac zostały zbudowane na przełomie XVI i XVII wieku przez Marka Spazzi di Lancio. W latach 60. XIX wieku miały miejsce ostatnie duże prace budowlane, a mianowicie przebudowa skrzydła kasztelana.

W 1801 roku Clam-Gallas otworzył część zamku dla publiczności z zainstalowanymi zbiorami. Obecna wystawa obejmuje najstarsze muzeum zamkowe w Europie Środkowej, kaplicę z cennymi meblami i dwa skrzydła zamku.